Tulak Bala
Singlar Runtah
PASUALAN runtah
di Bandung tacan tuntas sanajan geus aya Tempat Pembuangan Akhir (TPA)
di wewengkon Cigending, Cipatat, Kabupaten Bandung. Nepi ka kiwari ogé runtah
masih tingtalambru di sawatara jarian samentara. Teu pamohalan,
sababaraha taun deui, runtah bakal ngahunyud. Sabab, produsén runtah
beuki rongkah, kalayan henteu diimbangan ku cara ngokolakeun anu idéal.
Solusina lain sakadar néangan lahan TPA anu lega. Pangna kitu, lantaran
salega-legana lahan anu disayagikeun, lila-lila mah bakal mentung ngagunung
nampung runtah urang Bandung.
Mangkaning sasaha ogé geus pada awal, yén runtah téh bisa
ngadatangkeun mamala atawa balai. Geus puguh sabangsaning panyakit alatan
polusi. Katambah deui pangalaman tragédi ngabeledugna gunung runtah di TPA
Leuwigajah nu geus ngubur kampung-kampung sakuliah Leuwigajah jeung tatar Batu
Jajar (21/02/05). Geus puguh harta banda, dalah korban jiwa ogé henteu bisa
disingkahan ku ngamukna sakadang runtah harita. Hiji bukti yén runtah lain
pasualan anu bisa dianggap énténg.
Tina bala alatan runtah, bisa ngalantarankeun balai. Ku
ayana kitu, kudu buru-buru mapatkeun jampé tulak bala singlar runtah. Ari tulak
bala téh sabangsaning jajampéan atawa dunga pikeun nyingkahan balai. Sasarina
jampé tulak bala dipapatkeun dina upacara tradisi ritual, saperti ngaruat
jagat, hajat bumi, ngalaksa, jsté. Tulak bala ogé aya anu sok dipirig ku
waditra anu dianggap sakral, saperti angklung gubrag, terbang pusaka,
jsté. Tapi jampé jeung téknis tulak bala nyinglar runtah mah kawilang
basajan. Bisa dipapatkeun ku sakumna urang Bandung, kalayan henteu perelu ngalibetkeun
Jurig Jarian.
Saméméh diajar mapatkeun tulak bala singlar runtah, taya salahna maluruh heula
kasangtukang runtah. Sanajan henteu kungsi ngawawancara runtah, tapi bisa
dipastikeun produsén runtah pangrongkahna mah jolna ti rumah tangga.
Sabéngbatan mémang moal katingali loba, da puguh ti saimah téh rata-rata ukur
sakérésék atawa dua kérésék. Tapi ari dikalikeun jeung sakabéh imah di Bandung
mah, tangtu jumlahna bisa nepi ka ratusan rébu méter kubik. Ku ayana kitu,
salah sahiji jalan anu bisa disorang nyaéta ngurangan jumlah runtah ti saban
imah.
Pikeun babandingan, masarakat pilemburan mah asa tara nyanghareupan pasualan
runtah. Sabab ti baheula ogé geus surti dina ngokolakeun runtah. Contona
misahkeun runtah organik jeung an-organik. Runtah baseuh sasarina
diruang, demi runtah garing bisa disalurkeun ka tukang rongsokan atawa diduruk.
Naon pasualanana ngaduruk runtah? Sanajan bisa nimbulkeun dioksin anu henteu
séhat pikeun diangseu, tapi bakal leuwih henteu séhat lamun patulayah tur ahirna
ngotoran lingkungan.
Di Bandung, mémang pamohalan ngaruang runtah baseuh di sabudeureun imah. Sabab,
umumna henteu nyayagikeun lahan pikeun ngurus runtah. Cukup boga tong runtah di
hareupeun imah, kalayan henteu ngarasa perelu mikiran ka mana éta runtah
dipiceun. Lantaran ngarasa geus mayar iuran runtah téa, antukna loba anu teu
harayang nyaho itu-ieuna. Nu penting mah di wewengkonna beresih, kajeun teuing
di wewengkon batur mah barala ogé. Nu penting mah di wewengkonna henteu barau
runtah, kajeun teuing di wewengkon batur mah barau runtah ogé. Sikep égois anu
méh teu karasa, geus nerekab ka sawatara pangeusi Bandung.
Loba masarakat anu nampik upama wewengkonna rék dijieun
TPA. Puguh baé lumbrah, lantaran maranéhna ngeunteung kana gagalna cara
ngokolakeun TPA. Antukna TPA idéntik jeung kumuh, rarujit, barau, sarta
ngabahayakeun kasalametan jiwa. Sabenerna éta anggapan téh bisa dirobah upama
TPA dikokolakeun kalayan hadé tur daria. Contona ku cara ngahangkeutkeun
kagiatan ngolah runtah jadi gemuk. Ku cara kitu, masarakat baris ngabagéakeun
wewengkonna dijieun TPA, lantaran bisa nyiptakeun arawa ngalegaan lahan
pacabakan. Salila ieu, kagiatan ngolah runtah ukur jadi wacana, henteu dibarung
prakna, sakurang-kurangna henteu pati daria.
Anu leuwih mungkin ditaratas pikeun nyiar solusi pasualan
runtah, taya deui iwal ti ngayakeun gawé bareng antara pamaréntah jeung sakumna
masarakat. Lamun ukur ngandelkeun pamaréntah, nepi ka iraha ogé moal aya
réngséna. Sakali deui, kudu aya rampak gawé anu harmonis antara pamaréntah
jeung masarakat. Kahiji, wayahna pamaréntah kudu nyayagikeun dua rupa mobil
paranti ngangkut runtah, nyaéta pikeun runtah baseuh jeung runtah anu garing.
Lamun waragad maén bal anu jumlahna miliaran bisa kahontal, piraku baé henteu
kabeuli mobil paranti runtah.
Sanggeus sayagi dua rupa mobil runtah, tangtuna ogé kudu
diimbangan ku nyayagikeun dua rupa TPA, pikeun nampung runtah baseuh jeung
runtah garing. Ku cara kitu, anu sok mulungan runtah ogé bakal sujud syukur,
lantaran leuwih babari ngumpulkeun barang-barang anu payu kénéh kana duit. Apan
éta téh kaasup pagawéan mulya anu mugia baé aya dina karidoan-Na.
Satuluyna, saha anu kudu misah-misahkeun runtah baseuh jeung garing? Taya deui,
iwal ti masarakat di saban imah. Mun perelu, nyieun dua tong sampah keur
runtah baseuh jeung runtah garing. Éta pisan wujud partisipasi nyata masarakat
nu kalintang mangpaatna. Sabab, pasualan runtah mah gumantung pisan kana sikep
saban individu dina ngokolakeun runtah. Sanajan pamaréntah bébéakan ngurus
runtah, moal aya anggeusna lamun henteu bisa ngahudang kasadaran masarakat dina
ngokolakeun runtah. Lain baé pasualan pamaréntah anu tacan bisa ngokolakeun
runtah, tapi perkara méntal masarakat ogé henteu kurang pentingna.
Jajampéan tulak bala singlar runtah mah kawilang basajan. Mangga cobian
papatkeun bari peureum atawa bari beunta, atawa bari peureum beunta: “ciwit
heula diri sorangan, saméméh nyiwit batur; Ambeuan heula runtah sorangan,
saméméh neumbleuhkeun bau ka batur. Lamun kaambeu bau, pék pikiran
carana sangkan batur henteu katempuhan kudu nyeuseup nu barau téa”.
Pikeun sing saha baé anu irungna masih kénéh normal,
pasti bakal milu titén kana pasualan runtah, sakaligus mibanda tékad pikeun
milu partisipasi dina mulangkeun deui citra Bandung jadi kota kembang.
0 comments:
Post a Comment